قاعده سوم از قواعد عمومی تفسیر سیستم هماهنگ شده

قاعده ۳
در مواردی که خواه در اجرای مقررات قاعده ۲(ب) یا به هر صورت دیگر، کالایی قابل طبقه بندی در دو یا چند شماره به نظر برسد، طبقه بندی آن به نحو زیر انجام می گیرد:

الف) شماره ای که کالا را به صورت مشخص تری توصیف کند، بر شماره هایی که صورت عمومی تر را بیان می کند،مرجع خواهد بود. با این حال، چنانچه دو یا چند شماره هر کدام فقط به یک قسمت از مواد مشکله یا محصول مخلوط یا مرکب یا فقط به یک قسمت از اقلام درون یک مجموعه عرضه شده به صورت خرده فروشی اشاره کرده باشد،آن شماره ها در ارتباط با آن کالاها باید به صورت توصیف یکسان مدنظر قرار گیرد. حتی اگر یکی از آن شماره ها توصیف دقیق تر یا کاملتری از کالا کرده باشد.

(ب) کالاهای مخلوط، مرکب از مواد مختلف تشکیل شده و یا از بهم متصل کردن اجزاء متشکله گوناگون ساخته شده اند و کالاهایی که به صورت مجموعه برای خرده فروشی عرضه شده اند ولی طبقه بندی آنها با توجه به قاعده ۳(الف) میسر نباشد، باید با توجه به ماده یا شیئی که صفت یا خاصیت اساسی خود را به آن کالا می دهد، طبقه بندی شوند. به شرط اینکه تشخیص این امر امکان پذیر باشد.

(ج) در مواردی که با توجه به قواعد ۳(الف) و ۳(ب) نتوان طبقه بندی کالایی را تعیین کرد آن کالا در شماره ای که از لحاظ ترتیب عددی در آخرین شماره از بین آنهایی که به طور مساوی قابل اعتبار تشخیص داده شده است، طبقه بندی می شود.

یادداشت توضیحی

(یکم) این قاعده سه روش طبقه بندی را برای کالاهایی که، در نظر اول، چه در اجرای قاعده ۲ (ب) و چه در هر مورد دیگر، قابل طبقه بندی در دو یا چند شماره متمایز هستند، پیش بینی می کند.این روشها به ترتیبی که در متن قاعده ذکر شده اند به مورد اجرا درمی آید.
بنابراین، قاعده ی ۳ (ب) اجرا نمی شود مگر اینکه با قاعده ۳(الف) هیچ گونه راه حلی برای طبقه بندی پیدا نشود، و اگر قواعد ۳(الف) و ۳ (ب) قابل اجرا نباشند، قاعده ۳(ج) به مرحله عمل در می آید. لذا ترتیب اولویت بدن قرار است.:

(الف) اختصاصی ترین توصیف (ب) صفت و خاصیت اساسی – (ج) شماره ای که از لحاظ ترتیب عددی در آخر قرار گرفته است.

دوم – این قاعده فقط در صورتی می تواند اجرا شود که با مندرجات شماره ها و یادداشتهای قسمت یا فصل مغایرت نداشته باشد.
به عنوان مثال، یادداشت ۴(ب)فصل ۹۷ مقرر می دارد اشیایی که در عین حال مشمول یکی از شماره های ۹۷۰۱ لغایت ۹۷۰۵ و مشول شماره ۹۷۰۶ باشند، باید در مناسبترین شماره های ۹۷۰۱ لغایت ۹۷۰۵ طبقه بندی شوند. طبقه بندی این اشیاء بر اساس یادداشت ۴(ب) فصل ۹۷ انجام می شود و نه طبق این قاعده.

قاعده ۳(الف)
سوم – اولین روش طبقه بندی در قاعده ۳(الف) بیان شده است که به موجب آن شماره ای که کالا را به صورت مشخص تری توصیف می کند باید بر شماره هایی که صورت عمومی تری دارد، برتری داشته باشد.
چهارم – وضع نمودن قواعد قطعی که به موجب آن بتوان تعیین نمود که آیا یک شماره، کالا را مشخص تر از شماره دیگر توصیف می کند، امکان پذیر نیست. با این حال، به طور کلی می توان گفت:
(الف) شماره ای که در آن شیئی به نام ذکر شده، مشخص تر است از شماره ای که کالا را به صورت گروه توصیف می کند ( مثلا، ریش تراش و ماشین موزنی، توام شده با موتور برقی در شماره ۸۵۱۰ طبقه بندی می شود و نه در شماره ۸۴۶۷ به عنوان ابزارهای الکترومکانیکی برای کار کردن با دست، یا در شماره ۸۵۰۹ به عنوان دستگاههای الکترومکانیکی توام شده با موتور برقی، برای مصارف خانگی).

(ب). توصیفی را باید مشخص تلقی کرد که کالا را روشنتر، دقیق تر و کاملتر شرح داده باشد.

مثال برای این گروه از کالاها عبارتنداز:

۱- فرش از مواد نسجی، منگوله باف (Tufted)، که برای استفاده در وسایل نقلیه قابل تشخیص باشد، به عنوان متفرعات وسایل نقلیه در شماره ۸۷۰۸ طبقه بندی نمی شود، بلکه در شماره ۵۷۰۳ که به طور مشخص تر فرش را توصیف نموده قابل طبقه بندی است.

۲- شیشه ایمنی قاب نشده متشکل از شیشه های آب داده یا چند لایه، شکل داده شده و قابل تشخیص برای استفاده در هواپیما، در شماره ۸۸۰۳ به عنوان اجزاء و قطعات کالاهای مشمول شماره ۸۸۰۱ یا ۸۸۰۲ طبقه بندی نمی شود، بلکه در شماره ۷۰۰۷، که در آن، شیشه ایمنی به طور مشخص تر توصیف گردیده، قابل طبقه بندی است.

پنجم: با این حال، اگر دو یا چند شماره هر کدام فقط به قسمتی از مواد یا اجزاء متشکله کالاهای مخلوط یا مرکب و یا فقط به قسمتی از اقلام درون یک مجموعه که به صورت خرده فروشی عرضه شده، اشاره کرده باشند، آن شماره ها باید در ارتباط با آن کالاها به عنوان توصیف یکسان تلقی شوند، حتی اگر یکی از آن شماره ها توصیف دقیق تر یا کاملتری از سایر شماره ها کرده باشد. در این گونه موارد، طبقه بندی کالا باید بر اساس قاعده ۳(ب) یا ۳(ج) تعیین شود.

قاعده ۳ (ب)
(ششم)– دومین روش طبقه بندی صرفا مربوط به موارد زیر است:
یک – کالاهای مخلوط

دو – کالاهای مرکب، متشکل از مواد مختلف

سه- کالاهای مرکب، متشکل از اجزاء مختلف (جفت و جور)

چهار- کالاهای عرضه شده به صورت مجموعه برای خرده فروشی.

این روش فقط در صورتی اجراء می شود که قاعده ۳(الف) کافی به مقصود نباشد.

(هفتم) در کلیه این موارد، کالاها باید برا اساس ماده یا جزیی که به آن کالاها صفت و خاصیت اساسی می دهد، طبقه بندی شوند، به شرط اینکه تشخیص این امر میسر باشد.
(هشتم) عاملی که صفت و خاصیت اساسی را تعیین می کند در بین انواع کالاهای مختلف متفاوت است.
برای مثال، این عامل را می توان از ماهیت ماده تشکیل دهنده ی کالا یا از اجزایی که آن را تشکیل داده، از حجم، از مقدار، از وزن یا ارزش، یا از نقش و اهمیت یکی از مواد تشکیل دهنده، در ارتباط با مصرف کالا، تعیین کرد.

(نهم) به مفهوم این قاعده، کالاهای مرکب ساخته شده از اجزاء مختلف، نه فقط کالاهایی هستند که اجزاء آنها به یکدیگر متصل شده اند تا یک کل عملا غیر قابل تفکیک را تشکیل دهند.
بلکه شامل کالاهایی نیز می شود که اجزاء تشکیل دهنده ی آنها مجزا باشند، مشروط بر اینکه این اجزاء متناسب و مکمل یکدیگر بوده و با هم یک کل را تشکیل دهند که معمولا فروش آنها به طور اجزاء جداگانه امکان پذیر نیست.

مثال برای این گروه کالاها عبارتنداز:

۱- زیرسیگاری متشکل از یک پایه که در آن یک پیاله جای خاکستر قابل جدا کردن تعبیه شده است.

۲- قفسه ادویه از نوع خانگی، متشکل از یک تکیه گاه ( معمولا از چوب) که به نحو خاصی طراحی شده و تعدادی متناسب ظروف خالی جای ادویه یا شکل و اندازه مناسب آن.

به عنوان یک قاعده کلی، اجزاء متشکله این گونه کالاهای مرکب در یک دسته بندی مشترک عرضه می شوند.

(دهم) به مفهوم این قاعده، عبارت ” کالاهای عرضه شده به صورت مجموعه برای خرده فروشی ” به کالاهایی اطلاق می شود که:
۱- حداقل از دو شیئی مختلف تشکیل شده که در نظر اول قابل طبقه بندی در شماره های مختلف باشند، بنابراین، به عنوان مثال، شش عدد چنگال از دور خوری ( Fondue) را نمی توان به عنوان یک مجموعه به مفهوم این قاعده تلقی کرد.

۲- متشکل از محصولات یا اشیایی باشند که برای رفع یک نیاز خاص یا برای انجام یک کار معین با هم عرضه شوند.

۳- به نحوی عرضه شوند که بدون بسته بندی مجدد، باری فروش مستقیم به مصرف کنندگان مناسب باشند (مثلا، در جعبه یا صندوق یا روی تکیه گاه).

در نتیجه این مقررات، به عنوان مثال، مجموعه هایی را در بر می گیرد که از محصولات غذایی گوناگون تشکیل شده و قرار است تواما برای تهیه یک غذای آماده طبخ مورد استفاده قرار گیرند.

به عنوان مثال مجموعه هایی که با توجه به قاعده ۳(ب) می تواند طبقه بندی شوند، عبارتنداز:

(۱) الف – مجموعه متشکل از یک ساندویچ تهیه شده از گوشت گاو، با یا بدون پنیر و یک نان ساندویچی (شماره ۱۶۰۲)همراه با چیپس (سیب زمینی سرخ کرده) (شماره ۲۰۰۴) در شماره ۱۶۰۲ طبقه بندی می شوند.

ب – مجموعه هایی که اجزاء متشکله ی آنها قرار است تواما برای تهیه یک غذای اسپاگتی مورد استفاده قرار گیرند، و تشکیل شده اند از یک پاکت اسپاگتی پخته نشده ( شماره ۱۹۰۲)، یک کیسه پنیر رنده شده (شماره ۰۴۰۶) ویک قوطی کوچک سس گوجه فرنگی (شماره ۲۱۰۳)، عرضه شده در یک جعبه مقوایی: در شماره ۱۹۰۲ طبقه بندی می شود.

با این حال، این قاعده شامل برخی از محصولات غذایی که تواما عرضه شده و به عنوان مثال، شامل اقلام زیر می باشند، نمی شود:

– یک قوطی میگو (شماره ۱۶۰۵)، یک قوطی پاته جگر (شماره ۱۶۰۲)، یک قوطی پنیر (شماره ۰۴۰۶)،یک قوطی گوشت خوک برش داده شده (شماره ۱۶۰۲) و یک قوطی سوسیس کوکتل (شماره ۱۶۰۱)

– یک بطری مشروبات الکلی مشمول شماره ۲۲۰۸ و یک بطری شراب مشمول شماره ۲۲۰۴

در مورد این دو مثال و مجموعه فرآورده های مشابه، هر یک از اقلام باید جداگانه در شماره مربوط به خود طبقه بندی شوند.

(۲) مجموعه لوازم آرایش مو، متشکل از یک ماشین موزنی برقی (شماره ۸۵۱۰) یک شانه (شماره ۹۶۱۵)، یک قیچی (شماره ۸۲۱۳)، یک برس (شماره ۹۶۰۳)، یک حوله از مواد نسجی (شماره ۶۳۰۲)، عرضه شده در یک کیف چرمی (شماره ۴۲۰۲) در شماره ۸۵۱۰ طبقه بندی می شوند.

(۳) مجموعه رسامی متشکل از یک خط کش (شماره ۹۰۱۷)، یک دایره محاسب (شماره ۹۰۱۷)،یک پرگار (شماره ۹۰۱۷)، یک مداد (شماره ۹۶۰۹) و یک مداد تراش (شماره ۸۲۱۴)، عرضه شده در یک جعبه از ورق پلاستیک (شماره ۴۲۰۲) در شماره ۹۰۱۷ طبقه بندی می شود.

در مورد مجموعه های فوق الذکر، طبقه بندی بر اساس شیئی یا مجموع اشیایی که می توان آنها را به عنوان اعطا کننده صفت و خاصیت اساسی به مجموعه تلقی کرد، انجام می گیرد.

( یازدهم ) این قاعده در ورد کالاهایی که اجزاء متشکله آنها به صورت جداگانه بسته بندی شده و با هم عرضه می شوند، حتی در یک بسته بندی مشترک، که به نسبتهای معین برای ساخت صنعتی، مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال، نوشابه ها اجرا نمی شود.

قاعده ۳ (ج)
(دوازدهم) هرگاه کالایی را بر اساس قواعد ۳ (الف) و یا ۳(ب) نتوان طبقه بندی کرد، باید کالا را در شماره ای که از لحاظ ترتیب عددی در آخرین شماره از بین شماره هایی که به طور مساوی قابل اعتبار تشخیص داده شده است، طبقه بندی کرد.